Αναρτήσεις

Ζαχαροπλαστείο "Σταύρος Νίτης" από το 1875.... Όταν η Δημιουργία, συνάντησε την Ποιότητα...

Εικόνα
  Είναι λίγα τα Ελληνικά καταστήματα τροφίμων με παράδοση που περνάνε από πατέρα σε γιο και συνεχίζουν με την ίδια φροντίδα και μεράκι να φτιάχνουν ένα ή περισσότερα χαρακτηριστικά προϊόντα. Ένα από αυτά τα ελάχιστα μαγαζιά είναι και του Νίτη στο Λαύριο. Από την εποχή των γιαγιάδων μας, τότε που έφτανε κανείς στο Λαύριο έπειτα από μακρύ ταξίδι με το σιδηρόδρομο, το ζαχαροπλαστείο του Νίτη ήταν ονομαστό για τους "εργολάβους" του. Το πλούσιο αυτό κέικ-μπισκότο, που γίνεται από αλεσμένα αμύγδαλα. ασπράδια αβγών και ζάχαρη, το επινόησαν οι Γάλλοι και το ονόμασαν financier (οικονομολόγο). Το πως και γιατί οι αμυγδαλάτοι "οικονομολόγοι" έγιναν "εργολάβοι" όταν μετανάστευσαν στη χώρα μας, παραμένει μυστήριο. Το σίγουρο είναι ότι το παλιό Λαυριώτικο ζαχαροπλαστείο πήρε τη σωστή συνταγή, ίσως από κάποιους καλοφαγάδες Γάλλους που στις αρχές του 20ου αιώνα εκμεταλλεύονταν τα ορυχεία κι έτσι οι "εργολάβοι" τους είναι μέχρι σήμερα αξεπέραστοι !!

ΜΙΚΡΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ

Εικόνα
           Για τη Μαίρη   με τα μάτια τα ταξιδιάρικα, π' αγνάντευαν στις βίδες των πινόκιο μια σιδερένια θάλασσα, γεμάτη σπασμένα ξύλινα βλέφαρα, ξεθωριασμένες εικόνες αγίων και ναυάγια βλέμματα - όλες δηλαδή τις στοιχισμένες παρενέργειες από δήθεν στιγμές ευτυχισμένες Για τη Μαίρη που 'παιζε το πιάνο στα δάχτυλα, με δύναμη, μ' απίστευτη δύναμη, ανήμπορη όμως να σκεπάζει το τρίξιμο των δοντιών της τις παγερά καλοκαιρινές νύχτες, όταν έντρομη νόμιζε ότι τίποτε πια δεν την τρόμαζε Για τη Μαίρη π' άφηνε τα δέντρα να της χαράζουν τ' αρχικά τους, μα δεν επέτρεπε ποτέ να την έχουν αυτοί που ήθελαν τα πάντα δικά τους και στριφογύριζε στις γειτονιές των ομήρων σε καθεστώτα δήθεν ονείρων, σβήνοντας χαμόγελα απρόσωπα, ζωγραφισμένα χαμόγελα σ' αδιάφορα πρόσωπα. Για τη Μαίρη που τα σημαντικότερα έμαθε από συνθήματα σε τοίχους, από πανό σηκωμένα, από αποσπάσματα κομμένα, εφημερίδων από εκείνο το απόλυτα