ΜΙΚΡΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΣΑΤΙΡΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ (Α)
Εξομολόγηση -Παπά, μια κόρη αγάπησα και μ’ αγαπούσε σαν τρελλή· μια μέρα την αγκάλιασα, πήρα το πρώτο της φιλί. Παπά, τι συλλογάσαι ; -Αν την αγάπησες πολύ, συχωρεμένος να ’σαι. -Μια μέρα εκείνη ερίχτηκε στην αγκαλιά μου ντροπαλή κι αμάρτησα κι αμάρτησε όχι μονάχα με φιλί. Παπά, τι συλλογάσαι ; -Αν την αγάπησες πολύ, συχωρεμένος να ’σαι. -Μια μέρα την παράτησα την όμορφην αμαρτωλή και δεν της ξαναζήτησα μήτ’ αγκαλιά, μήτε φιλί. Παπά, τι συλλογάσαι ; -Δεν την αγάπησες πολύ, καταραμένος να ’σαι ! Ιωάννης Πολέμης Αμοιβαίος Έρως Αχ! τι αμοιβαίος έρως! πως να μη ζηλεύουν όλοι! 'Κείνη ανοίγει την καρδιά της, και αυτὸς… τὸ πορτοφόλι! Κωνσταντίνος Σκόκος Σε φτωχή κηδεία γιατρού Σαν πέθανε, δε βρέθηκαν να τον ξεβγάλουν φίλοι. Όλους ο αθεόφοβος τους είχε ξαποστείλει. Κωνσταντίνος Σκόκος Επιτύμβιο παντρεμένου Εξήντα χρόνια έζησε το όλον, ο καημένος! Τα είκοσι, σαν άνθρωπος, σαράντα, παντρεμένος. Κωνσταντίνος Σκόκος Ειδύλλιον Ανδρ