Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2020

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ

Εικόνα
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρούκ γεννήθηκε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1939. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και Ελβετία (Πανεπιστήμιο Γενεύης). Ήταν διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών και Διερμηνέων (αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά). Πρωτοδημοσίευσε στην "Καινούργια Εποχή" το 1956. Άρθρα και δοκίμια για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης είχε δημοσιεύσει σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είχε εκδώσει περίπου 20 ποιητικές συλλογές. Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch). Το 1985 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Είχε δώσει διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.) Το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών). Έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και ποιήματά της βρίσκονται σε πολλές ανθολογίες σε όλο τον κόσμο. Στ

ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗ (1893-1943) ΚΙ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Εικόνα
Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης        Στο σημερινό μας αφιέρωμα παραθέτουμε τέσσερα ποιήματα του γνωστού αλλά λησμονημένου πλέον ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, ο οποίος υπήρξε μια τραγική προσωπικότητα. Είναι γνωστό ότι μη βρίσκοντας διέξοδο στο υπαρξιακό του πρόβλημα ο ποιητής επέλεξε την αυτοκτονία τη νύχτα της 7ης προς 8η Ιανουαρίου του 1944, φτωχός και καταπονημένος από τα ναρκωτικά. Αξίζει να υπενθυμίσουμε σε αυτό το σημείο ότι ο ποιητής ήταν ομοφυλόφιλος. Όπως ο ίδιος άλλωστε σημειώνει:        «Αν ποτέ μου δοθεί η ευκαιρία να γράψω την αυτοβιογραφία μου, εκείνο που πρέπει να τονίσω, πρώτο-πρώτο, είναι το εξής: ότι ποτέ, σε καμία στιγμή της ζωής μου, δεν θεώρησα ελάττωμα την υλικήν αποστροφή μου στη γυναίκα, και την έλξη μου από το ίδιο μου το φύλο. Αλλ' απεναντίας, αυτή την ιδιότητά μου, τη θεώρησα πάντα όχι σαν αδυναμία, αλλά σαν μια ωραία και καινούργια δύναμη, μια προηγμένη και ανώτερη τάση, για την οποία ήμουν πάντα περήφανος! Κ' άλλοι ας νομίζουν ό,τι θέλουν!» (1)