ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΔΑΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ ΡΟΖΕΤΑ ΚΡΕΣΤΕ
ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ ΣΤΕΓΝΩΣΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠ’ ΤΟ ΤΖΑΜΙ Σε περίμενα, περίμενα επ’ άπειρο, Μην με ξέχασες άρα ξαφνικά; Τα δάκρυα μου στέγνωσαν στο παράθυρο, Και μέσα στις λύπες βυθίστηκα. Α, να μου έστελνες ένα χαρτάκι Χωρίς γραφή πάνω στο λευκό, Θα με άρπαζαν τα φτερά του αέρα Σαν πουλί σε χορό πλουμιστό. Αχ, αυτό το αναμενόμενο περιστεράκι, Μην χάθηκε ξαφνικά στο δρόμο; Μην έπεσε σε άγνωστα χέρια Κι εμένα με σπαράζει ο πόνος; Ξέρω κάπου στον κόσμο αναπνέεις κι εσύ, Δεν επιθυμώ καν να σε πληγώσω, Φοβάμαι αν επιστρέψεις κάποια στιγμη, Θρυμματισμένη ψυχή θα παραδώσω. ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Πέτρος Τσερκέζης