Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2020

ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ II

Εικόνα
  Σχόλιο, επιλογή: Ειρηναίος Μαράκης   Συνεχίζουμε την παρουσίαση επιλογών από ποιητικές συλλογές που εκδόθηκαν πρόσφατα. Η προσπάθεια μας να γνωρίσει ο αναγνώστης και η αναγνώστρια τις εργασίες νέων ή παλαιότερων δημιουργών θα συνεχιστεί και με εκτενέστερες παρουσιάσεις. Στο σημερινό αφιέρωμα θα διαβάσουμε χαρακτηριστικά δείγματα από πέντε ποιητικές συλλογές και μία ανθολογία.   Ελένη Χαϊμάνη, Οιστρογόνα (εκδ. Ιωλκός, 2018)   Με θλίβει η ρίμα   Με θλίβει, η ρίμα στο ποίημα, που πρέπει να υπάρξει όταν όλα είν’ αρμονία, απλή μουσική δίχως τερτίπια, κορδέλες και τέλος. Σάρκα, αίμα, παλλόμενες καρδιές και όλα -τα πάντα- δονούνται, ανοίγουν σαν να φέρνει κανείς στη ζωή άλλη ζωή και να τη βασανίζει. Πού θα βρισκόμασταν τώρα χωρίς μικρές αυταπάτες ή μάχες; Σχεδόν αδιάφοροι, για κάτι, για όλα νεκροί. Τι τίμημα κι αυτό που πληρώνουμε όταν οι έγνοιες τρώνε μολύβια και τα μολύβια τρώνε σελίδες και γίνετ’ η έγνοια μολύβι, χαρτί - το 'χω δει να συμβαίνει σας λέω. Και κάτι ακόμα, ε

ΜΙΚΡΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΑΝΤΙ-ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Εικόνα
  Επιμέλεια: Θεοχάρης Παπαδόπουλος      Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν τσιγγάνος. Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν κομμουνιστής. Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα. Δεν ήμουν Εβραίος. Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα, Δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει… Για σένα που νομίζεις.. ότι η δική σου σειρά δε θα φτάσει ποτέ.. ότι επειδή ακόμη δε χρειάστηκε να πας στο νοσοκομείο και να σε διώξουν γιατί δεν έχεις λεφτά.. Ότι επειδή ακόμη έχεις ένα πιάτο φαί, δε θα στο πάρουν Ότι ακόμη δε σου πήραν το σπίτι του πατέρα σου για χρέη στο Δημόσιο, θα τη γλυτώσεις Ότι επειδή το παιδί σου ακόμη είναι στο σχολείο, θα συνεχίσει.. Ότι η ζωή σου δεν επηρεάζεται από εκείνη του διπλανού σου..  Martin Niemöller (*)     Ο φασισμός Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει. Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω, καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι. Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν και χάνονται βαθιά στα