ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ
Γράφει ο Νίκος Σουβατζής Ένας άνθρωπος που ασχολείται με τη συγγραφή ποίησης κάνει με την πάροδο του χρόνου τρεις σημαντικές διαπιστώσεις. Ας τις εξετάσουμε αναλυτικά. Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι στον αγώνα που κάνει για να ολοκληρώσει μια ποιητική συλλογή, να βρει εκδοτική στέγη, να προωθήσει τη δουλειά του και να καταξιωθεί είναι εντελώς μόνος. Για πολλούς ανθρώπους, ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου, η συγγραφή και ειδικά η συγγραφή ποίησης δεν είναι μια σοβαρή δραστηριότητα. Θεωρούν ότι είναι ένα χόμπι, μια ασχολία για να περνάει κανείς την ώρα του, μια λόξα νεανική. Επομένως δεν είναι καθόλου σπάνιο, αν ασχολείσαι με την ποίηση, ακόμα και πολύ δικοί σου άνθρωποι που ποτέ δεν αμφέβαλλες για την αγάπη τους να μην μπορούν να σε καταλάβουν. Να πιστεύουν ότι το να μην μπορείς, για παράδειγμα, να εκδώσεις την ποιητική σου συλλογή είναι ένα ασήμαντο πρόβλημα που θα έπρεπε να βρίσκεται τελευταίο στη λίστα των προτεραιοτήτων σου. Τι κι αν για σένα ένα