ΤΟ ΦΙΛΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
Παρακάτω παραθέτω μια μικρή ανθολογία ποιημάτων για το φιλί, που ξεκινά από το δημοτικό τραγούδι και φτάνει μέχρι τις μέρες μας. Κόκκινο αχείλι Κόκκιν’ αχείλι εφίλησα κι έβαψε το δικό μου Και στο μαντίλι το 'συρα κι έβαψε το μαντίλι Και στο ποτάμι το 'πλυνα κι έβαψε το ποτάμι Κι έβαψε η άκρη του γιαλού κι η μέση του πελάγου Κατέβη αϊτός να πιει νερό κι έβαψαν τα φτερά του Κι έβαψε ο ήλιος ο μισός και το φεγγάρι ακέριο. Δημοτικό Φίλησέ με όπου θέλεις Τί με θέλεις να σε πήσω; -Έλα εδώ να σε φιλήσω εις τα χείλη και τα φρύδια και των ομματιών τα φύλλα. -Δεν το στέργω, δεν το στέργω, άφες με, καλέ, να φεύγω. -Κόρη, κόρη χαϊδεμένη και ψυχή μ' αγαπημένη, η καρδιά μου πικραμένη και η γλώσσα μαραμένη. Έλα δω να σε φιλήσω την ψυχή μου να δροσίσω και τη γλώσσα μου να ψύξω και τα χείλη μου να βρέξω. -Φίλησέ με όπου θέλεις και ειπέ μου που υπάγεις, να σ' ακολουθήσω πίσω και να σε γλυκαγκαλιάσω ως αγόρι χαϊδεμένο και πολλά επαινεμένο.