ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΤΣΙΦΟΡΟΥ
Το συμβούλιον της εταιρίας... Επί τω αγγέλματι του αδοκήτου θανάτου του αντιπροέδρου της Εταιρίας Παστουρμά Αγκύρας, αποφασίζει: Πρώτον. Να αναρτηθεί μεσίστιος η σημαία της Εταιρίας ( η σημαία παριστά μίαν κάμηλον με δύο καμπούρες. Ασιατικήν). Δεύτερον. Να αργήσωσι τα γραφεία της Εταιρίας κατά 5΄την ημέραν της κηδείας. Επειδή όμως το προσωπικόν, υπάλληλοι και εργάται, είναι αδύνατον να συνέλθει από την λύπην του επί τω αδοκήτω κλπ. να αργήσουν και την επομένην. ( Ευτυχώς δεν πέφτει Κυριακή ). Τρίτον. Να παρακολουθήσωσι την κηδείαν άπαντα τα μέλη του συμβουλίου, εκτός των πασχόντων από γρίπην. ( Από γρίπη πήγε και ο μακαρίτης ). Τέταρτον. Να αποσταλώσι συλλυπητήρια γράμματα εις την οικογένειά του. ( Τα γράμματα θα μείνουν καμιά βδομάδα πάνω στον μπουφέ και κάποιος θα πει: "Τα χρειαζόμαστε αυτά; Ε, Πέτα τα στα σκουπίδια" ). Πέμπτον. Αντί στεφάνου να κατατεθώσι δραχμαί είκοσι χιλιάδες, όχι, δέκα πέντε χιλιάδες, όχι δέκα χιλιάδες.