3 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΛΙΑΣΓΚΟΥΣ ΠΟΡΑΝΤΕΤΣΙ
Εκεί που πάμε Μες την καρδιά σου μόνο εγώ. Μες την καρδιά μου μόνο εσύ, ‘κει έξω ο κόσμος ο λογάς, το μάτι που ζηλεύει, εκεί. Και ξεκινήσαμε και πάμε, μες τη γλυκιά μας μοναξιά, να μη μας δει του κόσμου μάτι, μη μας κακιώσει η γειτονιά. Κι όλο πιο κει, πιο μακριά, ψάχνοντας λίγη λευτεριά, απ’ το πρωί που βγαίνε ήλιος, μέχρι το νύχτωμα αργά. Μέχρι μεσάνυχτα και βαλε, Ω! τι γλυκιά ‘σαι ξενοιασιά! Εγώ βαρύς και μουτρωμένος, εσύ λουσμένη στα φλουριά. ‘Κει πάνω στα πελώρια όρη, ‘κει μες τα δάση τα κρυφά, ‘κει μες τις παιχνιδιάρες βρύσες, στα βράχια τα λαχταριστά. Όπου αέρας πνέει καθάριος, κι αστράφτει, λάμπει η ομορφιά, βουνό και θάλασσα ανταμώνουν, και ξεχειλίζουν την καρδιά. Όπου δεν ξέρει το χωριό, που πάμε μόνο εμείς τα δυο. Που καίει τ’ άστρο το λαμπρό! Ο έρωτας, εσύ κι εγώ! Μεταφορά στην ελληνική Αχιλλέας Γκάρος Ιωάννινα, Γενάρης 2015 Η ζωή μου Κάτω απ’ τη μπόρα σαν πνιγώ, και τούτην ώρα, πληγή ανοιχτή, πως τη μπορώ, ακόμα τώρα;! Τέλος κι αρχή μια ταραχή,