ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ 1

Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης (*) ...Πάμπολλες φορές παλούκωσα τούτο το κορμί μες στις ανήλιαγες φανφάρες της ηθικής το παλούκωσα και το κρέμασα από το δοκάρι…. Σε μια εποχή πολιτικής και κοινωνικής παρακμής όπου οι απλοί πολίτες αναζητούν μέσα από την τέχνη εκείνο τον δρόμο που θα τους οδηγήσει σε μια διαφορετική θέαση της πραγματικότητας και με την ελπίδα πως αυτός ο δρόμος θα σημάνει και μια, έστω ακαθόριστη για την ώρα, αλλαγή,   έρχεται η ποίηση για να ικανοποιήσει αυτή την ανάγκη και να συνομιλήσει μαζί με τους φόβους και τις ανησυχίες τους. Σε αυτή την γόνιμη επαφή, οι σύγχρονοι ποιητές αλλά και οι ποιήτριες έχουν να προσφέρουν τα μέγιστα. Έχει μάλιστα ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν οι γυναίκες ποιήτριες έρχονται δυναμικά, με τόλμη και παρρησία για να αποκαθηλώσουν βεβαιότητες χρόνων και πρόσκαιρες αυταπάτες για το ένα ή το άλλο ζήτημα. Πολλές είναι οι ανάλογες περιπτώσεις, όπως η περίπτωση της ποιήτριας Κατερίνας Λιάτζουρα και της δεύτερης, σε σειρά, ποιητικής της συλλογής «Αποκαΐ

Στο ανάθεμα, στο ανάθεμα να πάνε Όλοι όσοι φιλοπόλεμοι προδότες Το αίμα των παιδιώνε μας ζητάνε, Και του Έθνους όλου τους τιμίους ιδρώτες. Μα τι… κι αυτό το Έθνος το αμποδάνε Στον κρεμνό! Πατριώτες Ισκαριώτες Εσείς να πάτε οι Τούρκοι να σας φάνε· Εχθροί, τύραννοι, δόλιοι συνωμότες, Δώστε και σεις ψευτοήρωες μια ρανίδα Από το απαίσιον αίμα το δικό σας, Σεις πό’χετε στο στόμα την Πατρίδα, Και στην καρδιά τον άθλιο εγωισμό σας, Μα σεις δεν έχετε άλλη επιθυμία, Παρά του γείτονά σας τη ζημία!... Ανδρέας Λασκαράτος  Εξορκισμός με γέλια Ω, γελάστε, γελαστάδες! Τρισγελάστε, ω γελαστάδες! Οι γελούμενοι γελώντας γελοζούνε γελουργώντας, ω γελάστε γελωδώς! Ω, επιγέλειων γελασμάτων γέλιο γελαστί γελώντων! Γέλα, ω γέλα, καταγέλα, γέλιο καταγελαζόντων! Γελουργία, γελουργία, αναγέλια, περιγέλια, γελαστές, γελαστές γελαστάκηδες Ω, γελάστε, γελαστάδες! Τρισγελάστε, ω γελαστάδες! Βελιμίρ Χλέμπνικοφ [ μετάφραση: Μήτσος Αλεξανδρόπουλος]  Στο ξενοδοχείο Macedonia πλάγιασα σε μεταξ